Deze wijze woorden van Masanobu Fukuoka (The One-Straw Revolution) houden we maar in het achterhoofd als sommige planten hardnekkig verstek blijven geven, zoals de aardperen die nu normaal manshoog zouden moeten staan maar nog geen teken van leven geven, terwijl de varens even hardnekkig de kop blijven opsteken.
De goudsbloemen "tieren welig", zoals dat in een geijkte uitdrukking uit lagereschoolopstellen heet, maar de staakbonen moeten hier en daar opnieuw gezaaid worden.
Ondertussen nemen we onze toevlucht tot enkele oude en nieuwere technieken om onze groenten een duwtje in de rug te geven, zoals onze vintage koude kas gemaakt van recuperatie-bangkirai en een minibiotoopje, eveneens van recuperatiematerialen, om de tijm het juiste microklimaat te geven.
Courgettedispuut: welk ras zaaien we? Een beproefd en lekker maar misschien nogal banaal standaardras of een speciaal, ecologisch en decoratief ras, dat misschien minder te pruimen is? Allebei dan maar!
Paddestoelen hebben veel bekijks... Wie zegt er trouwens dat mannen niet kunnen multitasken? Het is al een gewoonte geworden dat wij vanuit onze ooghoeken toezicht houden op een hele bende pagadders. Dat zie ik de madammen van Café Plissé nog niet direct doen...
Na gedane arbeid blijkt de Pastorie dicht te zijn. Geen probleem, dan duiken we even in onze geheime bewaarkelder om - onder meer - groenten in te kuilen!
Waar komt dat tuinkot? Hier komt dat tuinkot! Verborgen in het groen, aan het zicht onttrokken door een takkenwal en gecamoufleerd door allerlei soorten loof en gebladerte (kamperfoelie, hop, klimop, clematis ...). Wordt vervolgd!
Mooi project! Veel succes nog.
BeantwoordenVerwijderen