Die eiken, die her en der in de Pastorietuin staan, we hebben er al eens op gevloekt. Niet dat we ze direct zouden willen omzagen, maar een beetje opsleunen om meer licht door te laten ... of direct knotten (knoteiken zijn toch ook een streekeigen landschapselement) ... of maar direct enten met shitake-broed (die paddenstoel is dol op eik!)... Maar nu bedekken ze onze Potager wel met een bladerdekentje, een ideale mulchlaag dus.
Toch gaan we, net als vorig jaar, de bodem nog een stevige boost geven met een lading compost.
Kwestie van het bodemleven verder te activeren. Normaal zijn dat schimmels, duizendpoten en microscopisch kleine diertjes, maar hier duikt plots een uit de kluiten gewassen bodembeest op.
Is het een woelmuis, is het een woelrat, is het een muskusrat? Neen, dat is het niet! Het is zóóó groot!
Ziezo, laat het nu maar echt winteren!
Het afkuisen der schup. Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten